Ուսումնասիրել է գեղագիտության և գիտատեխնիկական հեղափոխության հարցերը։ Աշխատությունները վերաբերում են աշխատանքի և տեխնիկայի փիլիսոփայական հարցերին, տնտեսականի ու սոցիալականի փոխհարաբերությանը։
Качественные фазы развития техникии современная научно-техническая революция, Е., 1970.
Философские проблемы труда и техники. Мысль, Москва, 1972.[6]
Սոցիալիստական և բուրժուական ապրելակերպեր։ Հարությունյան Մանուկ Արսենի, Թովմասյան Ստեփան Սուրենի, Երևան, ԳԱԱ հրատարակչություն, 1978։
Սոցիալիզմը և մարդու իրավունքները։ Թովմասյան Ստեփան Սուրենի, Աբգարյան Է., Հայկական ԽՍՀ ԳԱ Փիլիսոփայության և իրավունքի ինստիտուտ, Երևան, ՀԽՍՀ ԳԱ հրատարակչություն, 1980։
Սոցիալիստական ապրելակերպը և անհատի աշխատանքային ակտիվությունը։ (Կոնկրետ սոցիոլոգիական հետազոտություն), Թովմասյան Ստեփան Սուրենի, Մելիքյան Մեհենդակ Արտաշեսի, Փիլիսոփայության և իրավունքի ինստիտուտ ՀԽՍՀ ԳԱ, Երևան, ՀԽՍՌ ԳԱ հրատարակչություն, 1983[7]։
Կ. Մարքսի տեսական ժառանգությունը և արդիականությունը, Թովմասյան Ստեփան Սուրենի, Փիլիսոփայության և իրավունքի ինստիտուտ, Երևան, ՀԽՍՀ ԳԱ հրատարակչություն, 1983։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 203)։